مقایسه ی میزان آهن دریافتی در افراد مبتلا به تست تحمل گلوکز مختل و افراد سالم فامیل درجه یک بیماران دیابتی

چکیده زمینه و هدف: مطالعات اپیدمیولوژیک ارتباط مثبتی بین فریتین سرم با برخی عوامل مقاومت به انسولین و افزایش خطر ابتلا دیابت نوع 2 را گزارش کرده اند. بنابراین این امکان وجود دارد که میزان آهن رژیم غذایی بتواند بر خطر بروز دیابت تأثیر بگذارد. این مطالعه با هدف بررسی وضعیت دریافت میزان آهن خوراکی در افراد فامیل درجه ی یک بیماران دیابتی نوع 2 انجام گرفته است. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی 210 نفر از افراد فامیل درجه یک بیماران دیابتی نوع 2 بر مبنای نتایج تست تحمل گلوکز خوراکی به دو دسته افراد با تست تحمل گلوکز مختل و سالم تقسیم شدند. پس از تکمیل پرسش نامه مصرف سه روزه ی غذایی، میزان دریافت انرژی روزانه، گوشت، مرغ، ماهی، منیزیم، آهن، روی و کروم در هر دو گروه محاسبه و با روش آماری t-test مورد مقایسه قرار گرفت. یافته ها: دو گروه با تست تحمل گلوکز مختل و سالم از نظر نمایه ی توده ی بدن و سن تفاوت معنی داری نداشتند. میانگین دریافت آهن خوراکی در گروه مختل به طور معنی داری (015/0 = p) بیشتر بود، ولی در دریافت سایر مواد مغذی تفاوتی بین دو گروه مشاهده نشد. نتیجه گیری: علی رغم این که عوامل مختلفی می توانند در بروز دیابت نقش داشته باشند در این مطالعه بیشتر بودن میزان آهن دریافتی در گروه با تست تحمل گلوکز خوراکی مختل نسبت به گروه سالم نشان دهنده ی رابطه ی احتمالی بین دریافت بالای آهن با افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 می باشد.